文章目錄
ส่วนที่ 1: กฎระเบียบใหม่เกี่ยวกับการลาป่วยและเบี้ยขยัน1. การหักเบี้ยขยันต้องเป็นไปตาม “หลักการสัดส่วน”2. การลาที่ไม่สามารถหักเบี้ยขยันได้3. การคุ้มครองกรณีลาป่วยระยะสั้น4. ลากิจมีความยืดหยุ่นมากขึ้นส่วนที่ 2: กฎระเบียบการลางานและตารางสิทธิประโยชน์1. วันหยุดประจำสัปดาห์ (วันหยุดและวันพักผ่อน)2. วันหยุดนักขัตฤกษ์ (National Holidays)3. วันหยุดพักผ่อนประจำปี (วันลาพักร้อน / Special Leave)4. ลาแต่งงานและลาจัดงานศพ5. ลาป่วยและสิทธิเฉพาะสำหรับสตรี[ตารางสรุป] สิทธิการลางานของแรงงานส่วนที่ 3: โซนผู้อนุบาลในครัวเรือน (Domestic Caretaker)1. สิทธิการลาของคุณ2. ทรัพยากรการดูแลทดแทนจากรัฐบาล (ระยะสั้น & Respite)3. ทางเลือกสำหรับวันหยุดสุดสัปดาห์: แพลตฟอร์มดูแลแบบช่วยเหลือซึ่งกันและกัน

(FWA 2025/12/22)กฎหมายแรงงานของไต้หวันมีการปรับปรุงครั้งสำคัญในช่วงปลายปี 2025 และจะมีผลบังคับใช้อย่างสมบูรณ์ในปี 2026 ไม่ว่าคุณจะทำงานในโรงงาน สถานดูแล หรือบริษัท การทำความเข้าใจกฎระเบียบใหม่เหล่านี้จะช่วยคุ้มครองสิทธิการลางานและสวัสดิการด้านค่าจ้างของคุณ


ส่วนที่ 1: กฎระเบียบใหม่เกี่ยวกับการลาป่วยและเบี้ยขยัน

(สำหรับ: แรงงานที่อยู่ภายใต้กฎหมายมาตรฐานแรงงาน เช่น พนักงานโรงงาน ผู้อนุบาลในสถานดูแล พนักงานบริษัททั่วไป)

ในอดีตเคยมีกรณีที่แรงงานลาป่วยเพียง 1 วัน แต่ถูกนายจ้างหัก “เบี้ยขยัน” ของทั้งเดือน เพื่อคุ้มครองสิทธิของแรงงาน กฎระเบียบใหม่จึงได้แก้ไขปัญหานี้

1. การหักเบี้ยขยันต้องเป็นไปตาม “หลักการสัดส่วน”

ตามกฎระเบียบใหม่ หากแรงงานขอ “ลาป่วยธรรมดา” นายจ้างจะต้องคำนวณการหักเบี้ยขยัน “ตามสัดส่วน” จำนวนวันที่ลา จะหักทั้งหมดไม่ได้

  • ตัวอย่างการคำนวณ:สมมติว่าเบี้ยขยันต่อเดือนคือ 3,000 เหรียญไต้หวัน และแรงงานลาป่วย 1 วัน

    นายจ้างหักเงินได้เพียง: 3,000 เหรียญ ÷ 30 วัน = 100 เหรียญไต้หวัน

    (หากหักเงินเกินกว่าผลลัพธ์ที่คำนวณตามสัดส่วน จะถือว่าผิดกฎหมาย)

2. การลาที่ไม่สามารถหักเบี้ยขยันได้

หากลางานด้วยประเภทดังต่อไปนี้ นายจ้าง ไม่สามารถถือว่าขาดงาน และ ไม่สามารถหัก เบี้ยขยันได้:

  • ลากิจ (จำกัดเฉพาะกรณีต้องดูแลสมาชิกในครอบครัวด้วยตนเอง)

  • ลาป่วยเนื่องจากมีประจำเดือน

  • ลาเพื่อตรวจครรภ์, ลาเพื่อพักผ่อนระหว่างตั้งครรภ์ (กรณีเสี่ยงแท้ง)

  • ลาแต่งงาน, ลาจัดงานศพ, ลาป่วยจากการทำงาน (บาดเจ็บในหน้าที่)

3. การคุ้มครองกรณีลาป่วยระยะสั้น

  • ข้อกำหนด: แรงงานลาป่วยธรรมดา ไม่เกิน 10 วัน ภายในหนึ่งปี

  • การคุ้มครอง: นายจ้าง ไม่สามารถ ลงโทษหรือปฏิบัติอย่างไม่เป็นธรรมต่อแรงงานเนื่องจากการลาป่วยภายใน 10 วันนี้ (เช่น การเลิกจ้าง ลดตำแหน่ง ลดเงินเดือน หรือมีผลต่อการประเมินผลงาน) หากนายจ้างกระทำการดังกล่าว จะต้องรับผิดชอบในการพิสูจน์ว่าบทลงโทษนั้นไม่เกี่ยวข้องกับการลาป่วย

4. ลากิจมีความยืดหยุ่นมากขึ้น

หากจำเป็นต้องลากิจเพื่อดูแลสมาชิกในครอบครัวด้วยตนเอง (เช่น คนในครอบครัวป่วยกะทันหัน) แรงงานสามารถเลือกขอลา “เป็นรายชั่วโมง” ได้ เพื่อสะดวกในการจัดการเหตุฉุกเฉินแล้วกลับมาทำงานต่อ


ส่วนที่ 2: กฎระเบียบการลางานและตารางสิทธิประโยชน์

(สำหรับ: แรงงานที่อยู่ภายใต้กฎหมายมาตรฐานแรงงาน)

ข้อมูลต่อไปนี้จะอธิบายการจัดตารางวันหยุดและมาตรฐานการคำนวณค่าจ้างสำหรับวันหยุดประเภทต่างๆ:

1. วันหยุดประจำสัปดาห์ (วันหยุดและวันพักผ่อน)

ไต้หวันใช้ระบบ “หนึ่งวันหยุด หนึ่งวันพักผ่อน” โดยหลักการแล้วในทุก 7 วัน คุณควรมีวันหยุด 2 วัน:

  • วันหยุดประจำสัปดาห์ (Regular Leave): เป็นวันหยุดบังคับ โดยหลักการแล้ว ห้ามทำงานล่วงเวลา (ยกเว้นกรณีภัยพิบัติหรือเหตุจำเป็นพิเศษ)

  • วันพักผ่อน (Rest Day): หากนายจ้างมีความจำเป็นและแรงงาน ยินยอม สามารถทำงานล่วงเวลาได้ แต่นายจ้างต้องจ่าย ค่าล่วงเวลา ในอัตราที่สูงกว่าปกติ

2. วันหยุดนักขัตฤกษ์ (National Holidays)

  • หลักการ: ไต้หวันมีวันหยุดนักขัตฤกษ์ 16 วัน ต่อปี (เช่น วันปีใหม่, วันตรุษจีน, วันแรงงาน ฯลฯ) โดยหลักการแล้วควรได้หยุดและ ได้รับค่าจ้างเต็มจำนวน

  • ค่าล่วงเวลา: หากแรงงานยินยอมมาทำงานในวันหยุดนักขัตฤกษ์ นายจ้างต้อง จ่ายค่าจ้างเพิ่มเป็นสองเท่า (นอกจากค่าจ้างเดิมแล้ว จ่ายเพิ่มอีกหนึ่งวัน)

  • วันเลือกตั้ง: แรงงานที่มีสิทธิเลือกตั้งและเดิมต้องทำงานในวันนั้น ควรได้รับวันหยุด 1 วัน หากมาทำงานต้องจ่ายค่าล่วงเวลาเพิ่ม

3. วันหยุดพักผ่อนประจำปี (วันลาพักร้อน / Special Leave)

  • จำนวนวัน: ทำงานครบ 6 เดือนได้ 3 วัน, ครบ 1 ปีได้ 7 วัน และเพิ่มขึ้นตามอายุงาน

  • การกำหนดวัน: วันหยุดพักผ่อนประจำปี กำหนดโดยแรงงาน นายจ้างสามารถเจรจาปรับเปลี่ยนได้ตามความจำเป็นทางธุรกิจ แต่ไม่สามารถบังคับกำหนดวันที่ได้

  • การชดเชย: หากสิ้นปีหรือสิ้นสุดสัญญาจ้างแล้วยังใช้วันหยุดไม่หมด นายจ้างต้อง จ่ายเป็นค่าจ้าง หรือตกลงกันทั้งสองฝ่ายเพื่อยกยอดไปปีถัดไป

4. ลาแต่งงานและลาจัดงานศพ

  • ลาแต่งงาน: 8 วัน ได้รับค่าจ้างปกติ ควรใช้สิทธิภายใน 3 เดือน นับจาก 10 วันก่อนวันจดทะเบียนสมรส

  • ลาจัดงานศพ: 3 ถึง 8 วัน ขึ้นอยู่กับความสัมพันธ์ (เช่น บิดามารดา หรือคู่สมรสเสียชีวิต ได้ 8 วัน) ได้รับค่าจ้างปกติ สามารถแบ่งลาได้

5. ลาป่วยและสิทธิเฉพาะสำหรับสตรี

  • ลาป่วยธรรมดา: ภายใน 30 วันต่อปี ได้รับค่าจ้างครึ่งหนึ่ง (50%)

  • ลาป่วยจากการทำงาน: บาดเจ็บจากการทำงาน (รวมถึงระหว่างเดินทางไป-กลับ) ได้รับค่าจ้างปกติ (เต็มจำนวน) ในระหว่างรักษาตัว

  • ลาป่วยเนื่องจากมีประจำเดือน: สตรีลาได้เดือนละ 1 วัน ได้รับค่าจ้างครึ่งหนึ่ง ไม่หักเบี้ยขยัน

  • ลาคลอด: 56 วัน ก่อนและหลังคลอด ทำงานครบ 6 เดือนได้รับค่าจ้างเต็มจำนวน


[ตารางสรุป] สิทธิการลางานของแรงงาน

(อ้างอิงตามกฎหมายมาตรฐานแรงงาน)

[ตารางสรุป] สิทธิการลางานของแรงงาน

(ม. = กฎหมายมาตรฐานแรงงาน มาตรา; พ.ร.บ.ความเท่าเทียมฯ = กฎหมายความเท่าเทียมทางเพศในการทำงาน)


ส่วนที่ 3: โซนผู้อนุบาลในครัวเรือน (Domestic Caretaker)

(สำหรับ: ผู้อนุบาลในครัวเรือน / ไม่อยู่ภายใต้กฎหมายมาตรฐานแรงงาน แต่ยึดตามสัญญาจ้าง)

หากคุณทำงานดูแลผู้สูงอายุหรือผู้ป่วยในบ้าน แม้ว่าจะไม่ได้รับความคุ้มครองตามกฎหมายมาตรฐานแรงงานข้างต้น แต่คุณยังได้รับความคุ้มครองตามสัญญาจ้าง หากคุณต้องการลางานแต่นายจ้างกังวลว่าจะไม่มีคนดูแลผู้สูงอายุ สามารถอ้างอิงข้อมูลและแหล่งทรัพยากรต่อไปนี้:

1. สิทธิการลาของคุณ

  • ตามสัญญา: ตามสัญญาจ้างมาตรฐาน (อินโดนีเซีย ฟิลิปปินส์ เวียดนาม และไทย) นายจ้างควรจัดให้มี วันหยุดอย่างน้อย 1 วัน ในทุก 7 วัน

  • ค่าล่วงเวลา: หากคุณยินยอมทำงานในวันหยุด นายจ้างต้องจ่ายค่าล่วงเวลาสำหรับวันนั้น

2. ทรัพยากรการดูแลทดแทนจากรัฐบาล (ระยะสั้น & Respite)

กระทรวงแรงงานและกระทรวงสาธารณสุขและสวัสดิการมีเงินอุดหนุนเพื่อช่วยแก้ปัญหาความต้องการการดูแลเมื่อแรงงานต่างชาติลางาน เมื่อคุณหยุดงาน จะมีเจ้าหน้าที่ดูแลมืออาชีพชาวไต้หวันมาดูแลแทนชั่วคราว

📢 ข้อมูลสำหรับแสดงให้นายจ้างดู:

【แรงงานลางาน รัฐบาลช่วยดูแล】

เรียน นายจ้างที่เคารพ เพื่อยกระดับคุณภาพการดูแลและให้แรงงานผู้อนุบาลได้พักผ่อนอย่างเหมาะสม ท่านสามารถยื่นขอ “บริการดูแลทดแทนระยะสั้น” (Short-term Substitute Care Service) และ “บริการดูแลชั่วคราวแบบขยาย” (Expanded Respite Care) จากรัฐบาล

  • เนื้อหาบริการ: ให้บริการโดยเจ้าหน้าที่ดูแลมืออาชีพหรือสถาบันที่รัฐบาลทำสัญญา

  • โควตา: ผู้มีสิทธิ (ระดับการดูแลระยะยาว 2-8) สามารถใช้บริการทั้งสองประเภทรวมกันได้สูงสุด 52 วัน ต่อปี

  • ค่าใช้จ่าย: ครัวเรือนทั่วไปรัฐบาลอุดหนุน 84%, ครัวเรือนรายได้ต่ำอุดหนุนเต็มจำนวน

  • วิธีสมัคร: โปรดโทร “1966” สายด่วนการดูแลระยะยาว (Long-Term Care) เพื่อประเมินและจัดหาเจ้าหน้าที่

3. ทางเลือกสำหรับวันหยุดสุดสัปดาห์: แพลตฟอร์มดูแลแบบช่วยเหลือซึ่งกันและกัน

หากนายจ้างต้องการทางเลือกที่ยืดหยุ่นกว่า ก็สามารถพิจารณา “แพลตฟอร์มการดูแลแบบช่วยเหลือซึ่งกันและกัน” (Peer Respite Platform / 互助喘息平台)

  • รูปแบบ: ดำเนินการผ่านความร่วมมือช่วยเหลือซึ่งกันและกัน มักให้บริการใน วันเสาร์และวันอาทิตย์

  • ข้อดี: ค่าใช้จ่ายประหยัด (ประมาณ 80-100 เหรียญไต้หวัน สำหรับครึ่งวัน) นายจ้างเพียงไปเป็นอาสาสมัคร 1 ครั้ง ก็สามารถแลกบริการได้ 2 ครั้ง นี่เป็นวิธีที่ได้ประโยชน์ทั้งสองฝ่าย ช่วยให้นายจ้างได้พักผ่อนและแรงงานก็ได้หยุดงานในวันหยุดสุดสัปดาห์ แนะนำให้นายจ้างค้นหาคำว่า “互助喘息平台” (Peer Respite Platform) เพื่อดูรายละเอียดเพิ่มเติม


ข้อปฏิเสธความรับผิด (Disclaimer):

กฎระเบียบและการวินิจฉัยที่เกี่ยวข้องยังคงยึดตามประกาศและคำชี้แจงอย่างเป็นทางการ บทความนี้รวบรวมข้อมูลที่เกี่ยวข้องเพื่อการอ้างอิงเท่านั้น และไม่ถือเป็นคำแนะนำทางวิชาชีพหรือทางกฎหมายใดๆ