คู่มือฉบับย่อสำหรับชาวต่างชาติในการเช่าบ้านในไต้หวัน I: ความเข้าใจเรื่องค่าใช้จ่ายในการเช่า (ดัดแปลงจากคู่มือของกระทรวงมหาดไทย)

文章目錄

บทความนี้อธิบายถึงค่าใช้จ่ายต่างๆ ที่คุณจะพบเมื่อเช่าบ้านในไต้หวัน ตั้งแต่เงินจองเริ่มแรกไปจนถึงค่าสาธารณูปโภคในชีวิตประจำวัน

1. เงินจอง (Earnest Money)

เมื่อผู้เช่าตกลงที่จะเช่าและผู้ให้เช่าก็ตกลงที่จะให้เช่า ผู้ให้เช่าจะเรียกเก็บเงินจองจำนวนหนึ่งล่วงหน้าเพื่อรับประกันว่าทั้งสองฝ่ายจะลงนามในสัญญาเช่า

ช่วงเวลาชำระเงิน:
หลังจากดูบ้านและก่อนลงนามในสัญญาเช่า
จำนวนเงิน:
ไม่มีข้อจำกัดตามกฎหมาย แต่แนะนำว่าเงินจองไม่ควรเกินหนึ่งในสามของค่าเช่ารายเดือน
ข้อควรจำ:
ควรเก็บหลักฐานการชำระเงินไว้เสมอ หลังจากลงนามในสัญญาเช่าแล้ว เงินจองจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของค่าเช่าหรือเงินประกัน

หากผู้เช่า (คุณ) เปลี่ยนใจ:
ผู้ให้เช่ามีสิทธิ์ที่จะยึดเงินจอง
หากผู้ให้เช่า (เจ้าของบ้าน) เปลี่ยนใจ:
ผู้ให้เช่าจะต้องคืนเงินจองให้แก่ผู้เช่า และต้องชดเชยค่าเสียหายให้แก่ผู้เช่าเป็นจำนวนเงินเท่ากับเงินจอง

นี่คือเงินที่ผู้เช่าจ่ายล่วงหน้าเพื่อเป็นหลักประกันสำหรับค่าชดเชยความเสียหายของบ้านเช่า และภาระหน้าที่ที่เกิดจากการจัดการสิ่งของที่ทิ้งไว้

ค่าเช่าคือการชำระเงินที่ผู้เช่าจ่ายให้กับผู้ให้เช่าเพื่อใช้ทรัพย์สินในระหว่างระยะเวลาเช่า

วิธีการชำระเงิน:
โดยปกติจะชำระเป็นงวด (เช่น รายเดือนหรือรายไตรมาส) ผ่านเงินสดหรือการโอนเงินผ่านธนาคาร
ข้อควรจำ:
ภายในระยะเวลาเช่า ผู้ให้เช่าจะต้องไม่เพิ่มค่าเช่าตามอำเภอใจ หากค้างชำระค่าเช่าเป็นเวลา 2 เดือนและผู้เช่าไม่ชำระเงินหลังจากได้รับแจ้ง ผู้ให้เช่าอาจบอกเลิกสัญญาเช่าได้

อาจรวมถึงค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าแก๊ส ค่าอินเทอร์เน็ต และค่าบริหารจัดการทรัพย์สิน

ความรับผิดชอบในการชำระเงิน:
สัญญาเช่าจะต้องระบุว่าใครจะเป็นผู้รับผิดชอบค่าใช้จ่ายแต่ละรายการ จำนวนเงิน และวิธีการชำระเงิน
เพดานค่าไฟฟ้า:
โดยปกติค่าไฟฟ้าจะคำนวณตามกิโลวัตต์-ชั่วโมง (kWh) ที่ใช้ แต่จะต้องไม่เกินระดับสูงสุดที่บริษัทการไฟฟ้าไต้หวันกำหนด สำหรับฤดูร้อน (มิถุนายนถึงกันยายน) จะต้องเป็น NT $6.41/kWh; สำหรับฤดูอื่นๆ จะต้องเป็น NT$ 5.03/kWh

※เนื้อหาและรูปภาพดัดแปลงจากคู่มือของกระทรวงมหาดไทย

ภาค II

ภาค III

ภาค IV

ภาค V

ภาค VI